شخصیت زن در یهودیت!!

»برای آنانی که فرزندشان مذکر است خوشی و برای آنهایی که فرزندشان مؤنث است ناخوشی اسـت.

هنگام تولد پسر همه خوش حالند و هنگام تولد دختر همه غم زده اند. هنگامی که پـسری پـا بـه جهـانمی گذارد صلح به جهان می آورد و هنگامی که دختری متولد می شود، هیچ!⁴

 

قلب یهود، تورات است و تورات یعنی؛ قانون، اما بر طبق تلمود⁵ ن از مطالعه ی تورات معافند. بعـضیاز ربی های یهود به شدت تابع این عقیده اند که »بهتر است کلمات تورات به آتـش بـسوزد تـا ایـن کـهن از آن بهرهمند شوند . و هر کس دخترش را تعلیم دهد ماننـد ایـن اسـت کـه او را وقاحـت تعلـیم نموده است.⁶

 

ن در جامعهی یهودی قدیم اجازه ی شهادت نداشته اند و ربی ها می گفتند؛ ن به خاطر چند لعنتـیکه بر آنها تحمیل شده است حق شهادت ندارند، ن در اسرائیل کنـونی نیـز حـق شـهادت دادن دردادگاه ربیون را ندارند.⁷

 

در یهود، نظارت پدر بر دختر آن اندازه مطلق است که حتی اگر بخواهد می تواند دخترش را بفروشـد واین نکته در نوشتههای ربیون آمده است: »مرد میتواند دخترش را بفروشـد، امـا زن نمـی توانـد، مـردمی تواند دختر را نامزد کند، اما زن نه.⁸

 

                                                

⁴       _- زن در یهود، سویدلر ، ص 140.

⁵       _- تلمود: مجموعه        سنتهای ربانی که قوانین و مقررات حضرت موسی(ع) را شرح و تفسیر می کند.

⁶       _- یهودیت، دنیس، ال، کارمودی، ص 197.

⁷       ن اسرائیلی، حقیقت در پشت پندار، لسلی  هازلتون.

⁸       زن در یهود، سویدلر، ص 141.

                                               

ربیون یهود، حق شوهر بر دارایی های همسرش را به عنوان یک نتیجـه ی فرعـی از مالکیـت شـوهر بـرهمسر میدانند. اگر شخصی، مالک  زنی شود آیا به این نتیجه نمیرسیم که او مالک داراییهای او نیـزهست؟ و اگر او زن را به دست آورد. آیا دارایی او را به دست نمی آورد؟⁹

 

تلمود، وضعیت دارایی و مالی همسر را این گونه شرح می دهد:

 

»چگونه زن میتواند چیزی از خود داشته باشد، در صورتی که او مال شـوهرش اسـت؟ هـر چیـزی درشوهر است برای شوهر است و هر چه با اوست (همسر) نیز برای شـوهر اسـت. در آمـد و هـر چـه درخیابانها به دست میآورد مال شوهر است. متاع در خانه، حتی خرده نـان هـای روی میـز مـال اوسـت(شوهر). . او (همسر) اگر مهمـانی را بـه خانـه کنـد و غـذایش دهـد از شـوهر خـویش ی نمـودهاست.¹⁰

 

یهود، طلاق را بدون هیچ استثنایی جایز میشمارد، عهد قدیم، این حق را به شوهر می دهد کـه حتـیاگر زنش را دوست نداشته باشد او را طلاق دهد.

 

 

ن در جامعهی یهودی قدیم اجازه ی شهادت نداشته اند و ربی ها می گفتند؛ ن به خاطر چند لعنتـیکه بر آنها تحمیل شده است حق شهادت ندارند، ن در اسرائیل کنـونی نیـز حـق شـهادت دادن دردادگاه ربیون را ندارند

 

                                                

⁹        زن در یهود، سویدار، صص 164 و 165.

¹⁰     تلمود، گیت 62.

                                               

»مکتب شمایی  ¹¹میگوید؛ که مرد نباید زنش را طلاق دهد، مگر ایـنکـه گنـاهی از نـوع »سـوءرفتارجنسی از او ببیند، در حالی که مکتب هیلّّل ¹²میگوید؛ که او میتواند زنش را صـرفاً بـرای ایـن کـهغذایش را فاسد کرده طلاق دهد. ربی اََخیبا ¹³ میگوید؛ او حتی اگر دید کـه زن دیگـری زیبـاتر از زنخودش است می تواند او را طلاق دهد.¹⁴

 

عهد جدید، نظر شمایی را پذیرفت، در حالی که قانون یهود نظر هیلل و ربی اخیبا را پیروی نمود.¹⁵

                                                

¹¹   - مکتب شمایی یکی از دو مکتب فراسیسی یھودی است کھ توسط بت شمایی پایھ گداری شد.

¹²   _- مکتب هیلل یکی از دو کتب فراسیسی یهودی است که نسبت به مکتب شمایی درباره ی اوامر مذهبی قابل انعطاف تر می باشد.

¹³   _-  اخیبا بن یوسف، حکیم یهودی (135- 140م) پایه گذار اصلی ربانیت یهودی است.

¹⁴   تلمود، گیت 9.

¹⁵   ازدواج یهودی، اپستین، ص 196.